Ben Anadoluyum

Ben Anadoluyum
Ben Anadoluyum, Türk'ün vatanı,
Kaç hoyrat çiğnedi, döşümü benim.
Dolaşsan cihanın dört bucagını,
Bulaman bir başka, eşimi benim.

Bir yanım Akdeniz, bir yanım Ege,
Sor tarih söylesin, dünden bu güne
Erciyes şükreder, yükselip göge
Erzurum'da gel gör, kışımı benim.

Gün olur Erzincan boynunu büker,
Sakaryam derdini denize döker,
Her taşın altında bir şehit yatar
Bir seyret; dağımı, taşımı benim.

Konya'dan yükselir bir kutlu çağrı,
Yayılır doğudan, batıya doğru
Ispartam gül kokar, kar boran Ağrı.
Bazan duman kaplar, başımı benim.

İstanbul'a hayran bir koca dünya,
Görülür orada bir nice dünya,
Yıkılırsa eğer bir gece dünya,
Silemez kimse göz yaşımı benim.

Koç yiğitlerimin coştuğu günde
Vatan olmak için yoğruldum kanda...
Yavuz’da bendedir, Yunus’ta bende
Düşman çattırmasın, kaşımı benim.

Hikmetî ' ye essiz vatan olmuşum
Ankara'yla kavl-i karar kılmışım,
Uygarlığa doğru menzil almışım,
Kâbus eylemeyin, düşümü benim.

HİKMET ELİTAŞ

Karaman'da Ararsan

Karaman'da Ararsan

Bir gün beni Karaman'da ararsan,

Al'ustanın hanındayım, sevdiğim.

Gecikir de ikindiye kalırsan

Aktekke'nin yanındayım sevdiğim.

Akşam vakti okunurken ezanlar

Garibim, halimden bilmem kim anlar

Sıra sıra dizilmişse kazanlar

İmâretin önündeyim sevdiğim.

Gel gayri kurusun, gözümün yaşı

Yunus gibi kolay kılalım işi

Yaklaşıyor gün gün, musalla taşı

Kırmahalle yönündeyim sevdiğim.

Sen Hikmetî gibi düşkünü anlat

Dolaş caddeleri, âşkını anlat

Düşer de ardıma gelirsen...

Vuslat Sokağının sonundayım sevdiğim.

Hikmet ELİTAŞ

Çanakkale Zor Gündü

Çanakkale Zor Gündü

Gemilerin gelip Çanakkale’ye
Esaret Tohumu ektiği gündü
Seyit Onbaşı’nın derin sulara
Kaşlarını çatıp, baktığı gündü.

Kara gündü, acı gündü zor gündü
Zor da olsa elbet zafer Türk’ün dü
Millet perişandı, millet yorgundu
Sızlanıp içini çektiği gündü.

Yiğitlerin candan serder geçerek
Toprak için topraklara düşerek
Şahlanarak, çağlayarak coşarak
Şimşekler misali çaktığı gündü.

Şanımız yayılıp Gelibolu’ya
Yıldızları saçıp, Anadolu’ya
Kurtuluş topunu sürüp namluya
Hürriyet tacını taktığı gündü.

Üstümüzden atılarak zilletin
El ele vererek bütün milletin
Bir hurda top ile Koca Seyit’in
Zulüm kalesini yıktığı gündü.

Hürriyet harcıyla örüp kaleyi
Milletçe bir olup, boğduk hileyi
Tarih böyle yazdı Çanakkale'yi
Haçın hilâle diz çöktüğü gündü.

Şair:Hikmet ELİTAŞ

AdaM VaR

AdaM VaR

Adam var; dünyada saltanat kurmuş,
Adam var; sırtına çul bulamıyor.
Adam var; altından semer yaptırmş,
Adam var; katıra, nal bulamıyor.

Adam var; serveti gördükçe azar,
Adam var; malını eylemiş pazar,
Adam var; paranın içinde yüzer,
Adam var; traşa pul bulamıyor.

Adam var; göklere füze uçurmuş,
Adam var, treni çoktan kaçırmş,
Adam var; dizgini ele geçirmiş,
Adam var; tutacak dal bulamıyor.

Adam var; demiri tutar koparır,
Adam var; çalışmaz ele yakarır,
Adam var; tekeden sütü çıkarır,
Adam var; tarifsiz yol bulamıyor

Adam var; haramla doldurur cebi,
Adam var; bin türlü, bak gör Hikmetî
Adam var; doksanlık. Pehlivan gibi,
Adam var; kendinde hal bulamıyor.

Hikmet ELİTAŞ